Mehmet
Admin
- Katılım
- 29 Nis 2021
- Mesajlar
- 38,862
- Çözümler
- 12
- Konum
- Kocaeli
Borçlar Kanunu içerisinde iki tane daha hüküm var. Bunlardan bir tanesi de vekâlet akdindeki hüküm. Bir diğeri de istisna akdindeki hüküm. Önce isterseniz istisna akdindeki hükme bakalım. İstisna akdindeki hüküm de bize şunu söylüyor. Diyor ki: “Bir eser sözleşmesi yaratıldığında, o eser sözleşmesi yapılırken, yüklenicinin, müteahhidin kişisel özellikleri önem arz ediyorsa, tahmin edileceği üzere, o müteahhidin ölümüyle beraber, yine o eser sözleşmesi sona erecektir.
Gerçekten de siz bir sözleşme yaptığınızda, bir ressamla sözleşme yaptığınızda bir tablo çizmesi için veya bir besteciyle sözleşme yaptığınızda bir şarkı yazması için veya bir senfonik eser yazması için ya da bir mimarla sözleşme yaptığınızda bir mimari proje yaratması için bütün bu eserlerin yaratılması noktasında hep sözleşmeyi yaptığınız yüklenicinin, mimarın ressamın, bestecinin mesleki meziyetleri, kişisel özellikleri, kişisel nitelikleri, yetenekleri önemlidir. Dolayısıyla böyle bir durumda Borçlar Kanunumuzun düzenlemeleri çerçevesinde diyeceğiz ki: “Yüklenicin iş görme borcu, yüklenicinin eser yaratma ve teslim etme borcu onun mirasçılarına geçmeyecektir. Onun ölümüyle beraber sona erecektir.” Diyoruz.
Hemen bu konudaki Borçlar Kanunumuzun bu düzenlemesine de beraberce göz atalım. O hüküm de zihnimizde kalsın. Borçlar Kanunumuzun 486. maddesinden söz ediyorum aslında. Kenar başlığı yüklenicinin ölümü veya yeteneğini kaybetmesi. Sadece ve sadece şu an itibariyle biz yüklenicinin ölümünü konuşuyoruz. 486. maddeyi sadece ve sadece bize şu an itibariyle hitap eden unsurlarıyla okuyacak olursam: “Yüklenicinin kişisel özellikleri göz önünde tutulmuş olarak yapılmış olan sözleşme onun ölümü durumunda kendiliğinden sona erer. Dolayısıyla bu hükmün mefhumu muhalifinden zıt anlamından ortaya çıkan sonuç da tahmin edileceği üzere: “Eğer yüklenicinin kişisel özellikleri eser sözleşmesi kurulurken, herhangi bir şekilde önem arz etmediyse, yani bu anlamda yüklenicinin nitelikleri önemli değilse, o zaman yüklenicinin vefatı bu eser sözleşmesinin sona ermesine neden olmayacak. Ona ait eser yaratma ve teslim etme borcu ne yapacak? Onun mirasçılarına geçecek.” Diyoruz.
Gerçekten de siz bir sözleşme yaptığınızda, bir ressamla sözleşme yaptığınızda bir tablo çizmesi için veya bir besteciyle sözleşme yaptığınızda bir şarkı yazması için veya bir senfonik eser yazması için ya da bir mimarla sözleşme yaptığınızda bir mimari proje yaratması için bütün bu eserlerin yaratılması noktasında hep sözleşmeyi yaptığınız yüklenicinin, mimarın ressamın, bestecinin mesleki meziyetleri, kişisel özellikleri, kişisel nitelikleri, yetenekleri önemlidir. Dolayısıyla böyle bir durumda Borçlar Kanunumuzun düzenlemeleri çerçevesinde diyeceğiz ki: “Yüklenicin iş görme borcu, yüklenicinin eser yaratma ve teslim etme borcu onun mirasçılarına geçmeyecektir. Onun ölümüyle beraber sona erecektir.” Diyoruz.
Hemen bu konudaki Borçlar Kanunumuzun bu düzenlemesine de beraberce göz atalım. O hüküm de zihnimizde kalsın. Borçlar Kanunumuzun 486. maddesinden söz ediyorum aslında. Kenar başlığı yüklenicinin ölümü veya yeteneğini kaybetmesi. Sadece ve sadece şu an itibariyle biz yüklenicinin ölümünü konuşuyoruz. 486. maddeyi sadece ve sadece bize şu an itibariyle hitap eden unsurlarıyla okuyacak olursam: “Yüklenicinin kişisel özellikleri göz önünde tutulmuş olarak yapılmış olan sözleşme onun ölümü durumunda kendiliğinden sona erer. Dolayısıyla bu hükmün mefhumu muhalifinden zıt anlamından ortaya çıkan sonuç da tahmin edileceği üzere: “Eğer yüklenicinin kişisel özellikleri eser sözleşmesi kurulurken, herhangi bir şekilde önem arz etmediyse, yani bu anlamda yüklenicinin nitelikleri önemli değilse, o zaman yüklenicinin vefatı bu eser sözleşmesinin sona ermesine neden olmayacak. Ona ait eser yaratma ve teslim etme borcu ne yapacak? Onun mirasçılarına geçecek.” Diyoruz.
